No PORKing, Pero Teka Lang

Pikon ako. Siguro noon ay mas matindi pa nga. Nabawasan na naman din kahit papaano sa tingin ko. May ilang bagay lang talaga na di ko maiwasang hindi mainis o magalit kapag nauulit. Kahit anong timpi ko ay ganon pa rin ang epekto pag sumabog. Lalo na patungkol sa mga bagay na andun ang passion ko. Normal siguro sa tao na ipagtanggol ang bagay na gustong gusto mo laban sa mga umaalipusta. Kahit ikaw malamang ay ganon din. Iba-iba nga lang ang style natin

Nitong mga nakaraang araw, maraming kababayan natin ang mapapansin nating galit na galit. Naglalabasan na kasi sa balita ngayon ang tungkol sa malaking nakawan sa buwis na pinaghihirapan ng bawat isang Pilipinong manggagawa at negosyante. Talaga nga namang nakakagalit. Kung sa tin nga naman sana napunta yung buwis natin e naibili pa sana ng dagdag na bigas, ulam, pambayad ng tubig at kuryente, pang load, panggatas ng anak at kung ano ano pa na importante at pangangailangan. Tapos paglabas mo pa lang ng bahay, yung kalsada e anlalaki na ng lubak tapos wala pang ilaw ang mga poste. Naiisip ko nga minsan e kung kanya kanya na lang kaya tayong paayos ng mga sira, baka mas maraming lubak na ang napatabunan at mas maraming ilaw na sana ang nailagay sa mga kalye. Tapos pa, makikita natin na yung suspects sa pagwaldas ng buwis natin e sagad ang luho ng buong pamilya. E talaga nga namang nakakagalit. 

Not really. May VAT kahit bumili ka lang ng candy.

Minsan ko na ring naipost dito sa blog ang pagsunod at pakikinig sa yong sariling galit. Madalas kasi ay nababalewala mo lang ang iyong galit dahil tulad nga ng madalas nating sabihin, lilipas din yan. Pero lumipas man, madalas ay bumabalik balik din ito. Kung hindi mo bibigyang pansin, maiipon ito at puedeng magbunga pa ng di magandang resulta sa kalusugan mo. 

Dalawa lang ang puede mong gawin. Una ay ang kalimutan ito ng tuluyan o pangalawa ay gumawa ka ng paraan para maaksyunan ang bagay na kinakagalit mo. Mahirap ang dalawang yan pero parehong posible. Yung una, habang lumilipas ang panahon ay siguradong mawawala o mababawasan din ang galit na nararamdaman mo. Puede ring kapag naintindihan mo na ng tuluyan ang isang bagay ay napapalitan ng ibang emosyon ang galit.Ang problema lang, mas madalas na nauulit lang yung nangyayari at magagalit at magagalit ka lang uli. 

Yung pangalawa naman ay ang pagkilos para ayusin ito. Mahirap din ito sapagkat pag tayo ay galit, madalas na bulag tayo sa iba at nakafocus lang dun sa bagay na kinakagalit natin. Tulad sa issue ng pork barrel. Hindi na talaga maganda ang reputasyon patungkol sa sistemeng ito ng gobyerno noon pa. Parang common knowledge na nga sa Pinoy na winawaldas ito ng ilang mga pulitiko para sa sariling mga pakinabang. Maraming mga proyekto ang substandard na isang buwan pa lang pagkagawa ay sira na o kaya naman merong di pa talaga natatapos. Araw-araw mong nakikita yan sa paligid. At sa issue pa nga ngayon na may tao na gumagamit ng mga pekeng NGOs or Non Government Organizations na kumakatawan kuno sa ilang mga sektor ng lipunan na mahihirap tulad ng mga magsasaka upang makahingi ng bahagi ng PDAF o mas kilala sa Pork Barrel galing sa mga mambabatas.  At dahil daw peke, hindi nakakarating sa mga taong dapat makikinabang ang pondo kundi sa mga bulsa ng mga nagpapatakbo ng mga grupong ito. Direktang pagnanakaw at panggagamit ito sa ating mga simpleng mamamayang nagbabayad ng buwis na sana'y nagagamit para sa ikaaayos ng ating bansa.

Ang pangunahing tauhan sa bagong yugto ng bansa. Pero siya lang nga ba ang suspect o marami pang iba na dapat habulin at bigyan ng hold departure order oramismo?

Kaya di nakakapagtaka na marami ang magalit. Tulad ng nabanggit ko sa taas na ipambibili na lang ng pang ulam ay ibinabayad pa natin sa buwis at pagkatapos ay hindi naman pala magagamit ng tama. Nakakagalit na nakakalungkot na nakakahinayang. Kaya di na rin talaga nakakagulat ang magkaroon ng pag-aaklas ang mga tao laban dito. Sa August 26, may panawagan sa mga tao na gustong ilabas ang hinaing sa gobyerno sa iba’t ibang sulok ng bansa na magsamasama at ipadama ang galit at hinaing laban sa pagwawaldas ng kaban ng bayan.

August 26

Taliwas sa pag-aakala ng iba, bihira lang ang mga rallies na napuntahan ko. Mabibilang pa sa daliri sa mga kamay. Baka sa isang kamay pa nga lang. Maaaring akala ng iba ay laman ako ng mga ito dahil na rin sa pagiging bukas ko sa pagbibigay ng panig at opinyon sa mga bagay-bagay. Pero hindi. Hindi naman ako kontra sa mga ganitong pagkilos pero sa aking palagay ay hindi lang ito ang paraang para sa akin. Hindi ko pa rin alam kung sasama ako sa rally sa Aug 26. Maaari. Maaari ring hindi. Pero kung di man ako sumama, hindi ibig sabihin ay kontra na ako sa pinaglalaban natin para dito. Naalala ko pa yung tinatawag na “EDSA DOS” kung saan napatalsik ang dating Pangulong Estrada, niyaya din ako ng mga kaibigan ko na makiisa sa kanila sa rally. Hindi ako sumama. Hindi sa sang-ayon ako sa mga naririnig ko na hindi maganda sa pamumuno ni ngayon ay Mayor Erap kaya hindi ako sumama. 

Pero hindi ko lang sigurado kasi noon kung ang reporma nga ba na gusto natin ay mangyayari sa pamamagitan ng rally na iyon. At hindi pa nga natin sigurado kung ano ang mangyayari pagkatapos nun. At nangyari na nga. Naging pangulo natin si GMA. Yung apat na taong bubunuin natin sa panahon ni Erap na di natapos, naging halos sampung taon na panunungkulan naman ni dating Pangulong Gloria. At marami ang sumaya. Yata. Alam mo na yun. At yung laman ng envelope na naging mitsa ng rally noon, hindi naman pala naglalaman ng importanteng dokumento na makakasira kay Erap. Sabi pa naman magaling siya sa sugal, pero natalo siya sa bluff. Kung tong-its to, umatras siya sa draw. Pero ok naman kasi kahit ngayon relevant pa rin siya. Unlike GMA. Well, relevant pa rin naman siya. Lagi pa rin siya nababanggit kahit ilang taon na siyang wala sa Malacanang. Lagi pa rin siya bukambibig ng kasalukuyang administrasyon. 

"Ako ang nakikita, ako ang nasisisi, ako ang laging may kasalanan." - Freddie Aguilar/Estudyante Blues

Dagdag pa natin siguro ang nakaraang galit ng tao kay Corona dahil sa omission niya sa kanyang SALN ng ilang milyong worth ng ari-arian. Ni hindi napatunayan na ill-gotten dahil hindi naman kasali sa pinaglitisan ang bagay na yun. Maraming naging hopeful nung naalis si dating Chief Justice sa puesto. Para bang may bagong pag-asa tayong nakikita. Pero siya lang nga ba talaga ang may mga na-omit na ilagay sa SALN sa dinami dami ng nakaupo as puesto ngayon? As in 99.999999% ng nakaupo ngayon ay tapat sa kanilang report ng assets nila?  Pero bakit wala nang sumunod na lilitisin o kaya ay walang naipasang batas para maging krimen na sa mga namumuno ang hindi paglagay ng tamang entries sa SALN? Tingin mo?

"Tingnan mo rin ang SALN nun o"

Lumalayo na ko sa isyu ata. Pero siguro kahit papano, nakukuha mo na rin ang punto ko. Na kahit naman sino pa ang nakapuwesto, kung yung sistema ay pareho pa rin ay ganon pa rin ang malamang na mangyayari. Siguro ay makakabawas yung pagtanggal ng pork barrel. Magandang panimula na rin ito. At isa pa kung mapapatunayang may sala man si Napoles at mahuli at makulong siya. Pero mag-isa lang ba siya sa ganitong gawain? Paano yung iba pa na wala pang kaso o kaya ay hold departure order? Di kaya unti unti na silang nagsisipulasan palabas ng bansa sa utos na rin ng kasabwat nila para di na sila maituro? Ok din na mawawala sila. At matatapos din ang termino ng mga kasalukuyang nakaupo at mapapalitan sila. Nino? Ng mga kamag-anak nila malamang dahil wala pa ring batas na magbabawal sa kanila tulad ng isang political dynasty law kahit pa sinasabing bawal yan sa saligang batas.

At gusto ko lang sana ding magpaalala sa ilan na baka masobrahan sa galit at makalimot sa tunay na pinaglalaban natin dito. Marami naman na paniguradong alam nila ang dapat gawin. Accountability sa kung saan ginagamit ang pondo ng gobyerno at hindi lang basta tanggalin ang Pork Barrel. Dahil kahit pa sabihing tanggalin yan, paniguradong makakahanap pa rin ng paraan na makakurakot ang mga mangungurakot. Baka iba na lang ang tawag. Hindi na PDAF. Pero parang ganon pa rin. At kung hindi naman iaabolish ang Pork Barrel, puede namang ipasa na nila ang isa sa mga panukalang batas na matagal na dapat naipasa bago pa ang iba. Ang Freedom of Information o FOI bill na kung saan, ang mga transaksyon ng gobyerno ay transparent sa ating mga mamamayan. Nakikita natin kung san ginagamit at magkano ang nailalabas na pondo bawat proyekto. Hindi makakalusot ang mga pekeng NGO at mga proyektong overpriced at substandard. At ang batas nga sana laban sa political dynasties. Sa ngayon ay may mga magtatay, magnanay, magkapatid, magpinsan, magtiyo, magtiya, maglolo, maglola at iba pa. Wala na ang checks and balances. Lulusot at lulusot at magsasabwatan pa kadalasan. Hindi naman lahat ng mga angkan sa pulitika ay ganito at sigurado akong kung tunay na pagsisilbi sa bayan ang hangarin nila ay mauunawaan nila ang gusto nating mangyari sana. 

Looks familiar, sounds familiar.

Sa ngayon ay nakabinbin pa din ang dalawang panukalang batas. Ang FOI bill na hindi ginawang priority at ang Anti-Political Dynasty bill na ipinasa bilang people's initiative ng Ang Kapatiran party , ang tanging political party na malinaw sa plataporma ang pagsugpo sa pork barrel system, dynasties at paglagay ng transparency sa gobyerno. Sana ay kalampagin din natin ang kongreso na pagtuunan ng pansin ang dalawang mga panukalang ito, FOI at Anti Politicay Dynasty. Kung puedeng i-lobby, i-lobby. Kung may kakilala tayong nakaupo, baka puede silang tumulong sa tin. Sigurado naman ako na marami pa rin naman sa ating mga mambabatas ang may hangaring mabuti sa ating bansa. Kailangan lang natin silang pakitaan ng suporta para magkaroon sila lalo ng lakas ng loob upang paganahin ang kanilang political will. Pero hanggang sumusuporta ang marami sa tin sa mga taong walang ginawa kundi lip service ika nga, puro pakitang tao at salita lang, asahan na nating yung mga popular na mga gawain at kagustuhan ng mga taong hindi iniisip kung ano ang tama para sa kapakanan ng mas marami ang patuloy na mamimihasa. Marahil ay isa na nga itong rally na ito para ipakita natin na nagsisimula na tayong magkaisa laban sa mga maling sistema ng gobyernong ito.

Sana rin ay hindi tayo mawala sa focus. Sana ay alam natin ang gusto nating mangyari at ano ang gusto nating magbago. Hindi sana tayo basta magpapadala sa emosyon lang. Hindi ako laban sa mga pag-aaklas subalit kung may mga gagawin man tayo, bago natin simulan ay meron din sana tayong nakikitang iisang adhikain at target sa dulo. Dahil kung hindi, ilang EDSA man o impeachment ang muling dumaan, magkakaisa lang tayo lagi hanggang sa simula lang. At kada matatapos ang isang malaking pagtitipon, pagkatapos ng lahat ng pagyayakapan, pagsasayawan at paghihiyawan ng magkakasama, maglalakad na naman tayong pauwi ng bahay na magkakalayo, kanya-kanya na parang di na uli magkakakilala na tila bagang wala rin namang nangyari. Kaya ipinagdarasal ko na sana, makamit ang tagumpay ng gawaing ito.

Worrying Less and a Comeback

It's almost a month since the last time there was an activity in my blog. And I apologize. Honestly I did it deliberately. I had a lot of things to write about but I took some time off to try looking for some more. 

Major things happened the past weeks. I passed an exam that would enable me to do some other stuffs that matter to me. I also enjoyed the FIBA Asia week where our national team won the silver medal and earned them a slot for next year's world cup of basketball. I also attended a week long work-related technical training. Then there are those news about big scams which are large enough to shake up a whole country.

I'm excited for this.

I also have some concerns that is enough to shake my head a bit. Right at this moment, my service laptop is not booting. Obviously,  I can't do anything at work without it. My files are all there. And it's a holiday at work on Monday and I'm not sure if the IT guys are available in the morning. I have to work on Monday night. And I tried accessing my email on my other notebook but my password seemed to have expired last week. And to have it reset isn't that simple. Even if I have my laptop fixed, at least a day is needed to recover from an expired password. And I will have tons of email for not being able to login for more than a week due to training. And there are work loads waiting for me.  The situation is very worrisome. But tonight, I can't do anything about it. I can only wait until Monday to start solving it. And that's the only thing I can do now.

Worry breeds more worries. If I take one, I will surely get a lot more later. Worrying won't give me a solution but will only present me more problems that I can't solve right now either. Ahh. I needed that for my self. I mean, setting aside those worries.

For now, I'll just enjoy what remains of my "worry-free" weekend tomorrow with my family. I'll use most of my time playing with my 1.5 yr old son. We had a great time last week while watching Gilas Pilipinas games at FIBA Asia Champs on tv. He seemed amused and entertained by how I reacted to the games like during the last NBA finals and with the recent FIBA. And it's funny that he's imitating my reactions everytime we watch basketball. I'm also enjoying the moment with my wife while we both feel and observe the strong kicks of our little fellow in her tummy. Oh, I haven't told you yet about Mik's expected younger sibling.  We're expecting a new member of the family later this year.  We have yet to know the gender but during the last ultrasound, there's a big chance that our expected second child is a girl. We're really very excited about it. Our family is growing and Mik will be a "kuya".  It's still months from now but I hope you can include us on your prayers most importantly for the safe and healthy delivery of my wife.  I'll give you update next month once we get to know the gender of our second kid. 

He did this by himself while watching Gilas members singing the Natl Anthem

And also, it's not only my family which is growing but also my blog's online page. Just some time ago, there was only more than 500 likers. But it doubled in a month's time. Thanks a lot for continuously following my blog and my page. Those of you who haven't liked it, here's the link. I share some stuffs there which aren't in my blog. I also post there external links from other sources. I also put there the links to my articles in "Tapat" newspaper. I have a column there which all are written in Filipino so apologies if my non-tagalog readers here won't understand my articles there. But just in case, drop me an email or a comment so I can translate my Tagalog write ups for you and then I'll post them here.

So this is my official comeback post after more than three weeks in hiatus. You can expect more posts in this blog for the coming week. Thanks again for your support on this page.