SONApakinggan Mo Ba?

Hindi ko pinanood o pinakinggan ang SONA. Bakit? Dahil sa aking palagay ay tinututukan ko naman ang pangulo natin sa mga nangyayari sa kanya (o binabalita sa kanya) na para ko na rin siyang na ma-micro manage. Hindi ko na siguro kailangan pa ng summary. Pero syempre, depende pa rin sa balita yun. Di tayo sigurado kung tama o kumpleto. Pero ganon din naman ang SONA. Ok. Sige, tama na ang palusot. Pero babasahin ko ang transcripts nito bukas. 

Pero bago ko ito basahin, napupuna ko naman na kung ang tema man ng SONA ng pangulo ay nauulit, ganon din naman ang tema ng komento ng mga tao patungkol sa mga bumabatikos sa report at performance ng pangulo. Tila ba andali na lang nating iwaglit ang mga kritisismo. Dahil ba ito sa tingin nila ay napakahusay ng kanyang mga ginagawa? O kaya naman ay dahil napapagod na lang din sila sa pagbabatikos ng iba? 

Kung ano man ang rason, gumawa na lang ako ng sagot sa ilan sa paulit ulit ko na ring nababasang reklamo patungkol sa mga nagrereklamo. At hindi naman ako nagrereklamo, nagpapaliwanag lang.

1. Sino man ang nakaupong presidente, nasa yo pa rin yan kung aasenso ka. Kung tamad ka, wala ring mangyayari. 

- Tama naman.  Ikaw masuwerte ka at nakaahon ka sa sariling sikap na di masyadong umaasa sa gobyerno. Pero aminin na natin, maraming bagay ang kontrolado pa rin ng gobyerno at sila lang ang makakagawa ng paraan para kahit papano ay gawing patas ang laban lalo na para sa mga maliliit nating kababayan. Paano yung nangangailangan talaga ng direktang suporta ng gobyerno? Yung mga nasalanta ng Yolanda? Ng lindol sa Bicol?  Yung magpa-hanggang ngayon ay mga wala pa ring matitinong kalsada, eskwelahan, ospital, kuryente o malinis na tubig sa maraming lugar sa Pilipinas? Kaya mo rin bang sabihin sa kanila na nasa kanila naman yun? Masuwerte ka, at ako na rin, kasi kaya nating lumaban kahit di masyado suportahan ng gobyerno. E sila?

 

Kaya mo bang sabihin sa kanila yan ng harapan?

2. Kung iimpeach natin siya, sino ipapalit? Si ano? Si ganyan? Ano mangyayari sa Pilipinas pag sila na naupo?

- O siya, ako man ay hindi ko rin alam o masasabi kung tama ba talagang iimpeach ang pangulo o hindi. Hindi ako abogado para sabihing maiimpeach ang pangulo dahil sa nangyari sa DAP o PDAF o kung ano pa. Pero yung kaisipan na siya lang ang may kakayahang maging lider sa ngayong 100 Milyong populasyon nang Pilipino, minamaliit ba natin ang kakayahan ng lahat sa atin? Saka sino ba bumoto dun sa kung sakaling papalit sa kanya, di ba karamihan din naman ng nasa tin? Oo, puedeng hindi ikaw yun. Pero yan din kasi ang mindset na nagluklok sa karamihan sa kanila. Yung kesa si ganito ang manalo, iba na lang ang iboboto kahit di naman yun ang talagang gusto. Nagpadala lang sa agos ng “survey”.

3. Puro na lang tayo batikos. Di na lang tayo matuwa. 

- Pano mo nalaman?  Hindi mo lang siguro naririnig na nagpupuri din naman sa mabuting gawa ng gobyerno ang ibang tao. Pero kahit pa siguro puro batikos ang ginagawa ng ilan, dapat hindi sa nagbabatikos ilagay ang puna mo. Ganon din e, bumabatikos siya, binabatikos mo ang pagbatikos nya. Ang tingnan na lang natin ay ang bottom line. Bumaba ba ang mga presyo ng bilihin? Umayos ba ang kalakaran ng transportasyon? Gumanda ba ang kalakaran sa mga ahensya ng gobyerno? Naayos ba ang mga imprastraktura? Naging mas handa na ba tayo sa mga sakuna at kalamidad? Kung ang sagot ay hindi, ang tanong dapat ay bakit. Hindi “bakit puro na lang tayo reklamo?”.

4. So gusto nyong kampihan si ganito at si ganyan? Obvious naman na corrupt sila. Sumusuporta ka sa corrupt?

- Hindi porke pareho kayo ng punto sa isang bagay, ang ibig sabihin na nun e sang-ayon na rin kayo sa lahat ng bagay. Nanay mo nga o asawa o kapatid mo, nagtatalo pa kayo sa maraming mga bagay bagay kahit kapamilya mo na eh, yung sa mga tao sa pulitika pa kaya? Ang problema kasi nagsisimula pag nilagyan mo na ng “kulay” yung posisyon mo na tipong pag di ka namin kapareho e ibig sabihin agad nasa kabila ka. Imbes  magkaisa tayo sa pagtuligsa sa lahat ng mali sa lipunan, mas nangigibabaw pa ang panatisismo. Hindi mo rin naman kailangang sang-ayunan ang lahat sa isang tao para sabihin mong sa malinis ka sumusuporta. Ang katapatan, dapat nasa bansa, hindi nasa mga personalidad.  May sarili kang isip, gamitin mo ng maayos at tama. 

Pick one and be an 'instant' supporter/advocate

Mamaya, babasahin ko na ang nilalaman ng SONA. Siguro magcocomment din ako at magbibigay ng opinyon. Kung tingin ko ba eh maganda ang ginawa ng pangulo o hindi. Kung nakatulong ba talaga sa ekonomiya at estado ng bansa ang mga naging proyekto nya. Tingnan natin. O baka hindi rin ako magpost. Depende siguro kung hindi matatapatan ng rotating brownout.

Full SONA Transcript

It Helps to Help

We all have needs which sometimes we can't get without the help of others. We all can help in two ways. First is by giving others what they need or second, by teaching them how to get it by themselves.

Helping is not difficult but understanding the real needs and the situations of other people is. And we can truly help only if we can comprehend where others are coming from. Unless we speak the language they understand and we understand the language that they speak, true helping will never be achieved. It will just end up in either spoilage or wastage. 

Di kaya pinapagastos lang nila tayo?

Nung bata pa ko ay masasabi kong mas konti lang ang pagpipilian ng mga pagkakalibangan, pagugugulan ng oras o pagkakaabalahan kung ikukumpara sa ngayon. Noon e pag dating ng hapon lalo tuwing bakasyon ay lalabas lang ako para maghanap ng kapwa ko bata para maglaro ng mga uso ng panahon na yun. Minsan teks, o kaya tansan, balat ng mga kendi, laste o kaya mga maliliit na plastic na action figures. O kaya naman ay yung mga larong pangkalye ang ginagawa namin tulad ng tumbang preso, agawan base, luksong tinik, luksong baka, tagu taguan, taya tayaan, patintero  at kung ano ano pa.

Pag uwi naman sa bahay, manonood ng tv. Palabas e mga educational tulad ng Batibot, Sesame Street o kaya mga cartoons at mga kiddie shows na hindi pa tagalized. Ingles ang salita pero walang problema naman sa min yun at talagang inaabangan namin sa araw araw ang mga palabas na ito.

Ilang away bata na kaya ang nangyari dahil lang sa tansan?

Ilan pa sa naaalala kong libangan ay magbasa ng mga pambatang komiks. Maraming magagandang kwento at aral ang mapupulot bukod sa nakakalibang talaga noon ang pagbabasa ng komiks. Kaya rin siguro ako naging hooked sa pagbabasa hanggang ngayon ay dahil sa nakagisnan ko ngang pagbabasa noon ng komiks.

Wala pang internet. Wala pang online gaming Wala pang mga cellphone, gadgets at kung ano anong makabagong gamit. Malamang, ma-bo-bore ang kabataan ngayon kung ilalagay sila sa panahon na kinagisnan ko noon.

Kadalasan naman ngayon pag bakasyon sa eskwela, maraming mga iba’t ibang uri ng summer camps na ginaganap kung saan pinapadala ng mga magulang ang kanilang mga anak, gusto man nila o puwersahan. Merong sa iba’t ibang uri ng sports, o kaya ay pag-aaral ng isang kasanayan sa sining o musika at kung ano ano pa. Ang mga hangarin ng mga ganitong mga gawain ay para maimprove ang ilang mga aspekto sa buhay ng kanilang mga anak, pangunahin na rito ang physical, emotional , psychological at kasama na rin ang social skills nila dahil sa pakikisalamuha sa kanilang kapwa batang pumasok sa mga programang ito.  Sa panahong ito ng bakasyon, kinakailangan pa rin ng mga bata na gumising ng maaga para pumasok sa mga programang ito. Pero mabuti naman sa mga bata ang masanay na gumising ng maaga.

Ilan pang mga gawain sa mga bakasyon na ginagawa ngayon ng kabataan ay umattend ng mga review classes para makapasa sa entrance exams sa mga pamantasang gusto nilang pasukan. Noon, hindi pa ito uso pero ngayon e kabi kabilaan na ang mag nagbibigay ng ganitong uri ng serbisyo. Binabandera pa nila ang passing rate sa mga major universities ng mga reviewers nila para talagang makahatak ng mga papasok sa kanilang programa.

This is you.

Ilan pa sa mga nakikita kong mga bagay na pinagkakaabalahan ng kabataan ngayon na wala noon ay yung mga “english lessons” lalo para sa mga gustong makapasok sa mga call centers ngayon. Isa ang Call Center sa mga patuloy na lumalagong industrya sa bansa at talagang dumadami ang pangangailangan nila ng mga empleyado taon taon. Kaya naman marami rin talaga ang nahahatak sa mga trainings na ganito para maging handa sila at matanggap sa mga call center companies. Maganda rin kasi ang suelduhan sa ganitong kumpanya. Malaki rin ang pinapasok nitong pera sa ating bansa.

Isa pang napansin ko ay ang pabata ng pabata ang pinapapasok sa eskwela. Sa kin noon ay nanay ko lang ang nagturo sa kin magbasa sa edad na apat hanggang lima. At sa gulang na anim na taon ang karaniwang pinapasok sa eskwela ang kabataan sa aking henerasyon. Sa ngayon, tatlong taon pa lang puede na.  Ang pinakabago pa nga tulad ng napanood ko kanina sa isang balita ay kahit sanggol raw ay puede nang turuan at ginagawa pa ito sa nangungunang pamantasan sa ating bansa.  Tatlo hanggang anim na buwan raw ay puede nang ipasok sa eskwelang ito kasama ng kanilang mga ina. Ayon daw ito sa pag-aaral ng mga eksperto at makakatulong daw ito sa mas maayos na development ng mga bata.

Kumpara sa kung anong pinagkakaabalahan at pinaggugugulan ng oras ng mga kabataan noon at ngayon, masasabi kong halos pareho lang ng hangarin at binubunga ng mga ito. Physically, mentally, socially and emotionally, nagkakaroon ng maraming positibong epekto sa kabataan ang iba’t ibang aktibidades na ito.

Ang malaking kaibahan lamang, sa ngayon ay pinagkakagastusan  ng ilang mga magulang para maipasok ang kanilang mga anak sa ganitong  mga uri ng programa. May pagkakataon pa nga na mas mahal ang bayad sa ganito kesa sa mismong tuition sa eskwela ng kanilang mga anak. At minsan pa nga ay labag sa kalooban ng mga bata ang makilahok sa ganitong bagay kung di lang sila pinilit ng kanilang mga magulang.  Di tulad noon na kusa at gustong gusto ng mga bata ang mga bagay na pinagkakaabalahan nila.  

Napakarami nang nagbago. Andaming mga bagong sistema na unti unting nadagdag sa pamumuhay ng tao. Marahil ay kaya nawala na rin ang ilan sa mga ginagawa natin noon ay dahil sa maraming pinauso ang mga tao na tingin nila’y mas makakabuti at makakatulong sa pagabot ng pangarap at tagumpay ng kabataan ngayon.  Sa sobrang busy ng mga tao, yung mga bagay na noon ay nakukuha natin ng libre ay kailangan nang pagkagastusan sa ngayon. Sa sobrang gusto nating maging mas simple at madali ang buhay, sinusubukan nating gawing mas organisado ang takbo ng pamumuhay ng mga bata sa pamamagitan ng mga programang nabanggit.

Sa dami ng mga nauusong mga sistema at programa na sinusunod ng maraming tao ngayon na bunga sa mga pag-aaral ng mga eksperto, iiwan ko na lang sa inyo ang pagsagot sa mga katanungang ito. Puede nyong ilagay sa comment section ang sagot:

1.       Mas malaki nga ba ang tsansa na mas maging maayos at matagumpay ang kinabukasan ng mga batang ito kumpara sa mga bata noon?

2.       Nagiging mas malikhain at produktibo nga ba sila kumpara sa mga bata noon?

3.       Worth it ba ang pagkagastusan natin ang mga bagay na ito na ayon sa lipunan ay magbibigay ng bentahe sa ating mga kabataan?

4.       Magiging mas masaya kaya ang buhay ng mga bata ngayon?

Kung nagustuhan mo po ang artikulong ito, kung maari po ay i-share ito gamit ang iyong Facebook o Twitter account gamit ang mga button sa ibaba o ang floating icons sa bandang kanan para maenjoy din ito ng iba. At i-like din ang ating Facebook page sa pagpindot ng "like button" sa may upper right at gayun din sa pagfollow sa ating Twitter account para sa updates sa aking blog. Salamat po.